साहित्य

जीन्दगी ! लेख्दा लेख्दै शब्द सकिएको सिखारू कविको उकुसमुकुस कविता भो सम्हाल्दै गयो चिप्लिदै...

भंसारको गाँस मिठो होटेलको बास मिठो जाली काजको भत्ता मिठो दूध दिनेको लात्ता मिठो चाकडीको भाका...

सुत्ने कोठाको माथि भित्तामा उनको र मेरो ठूलो फोटो झुन्डिएको थियो । फोटोमा उनले मलाई पछाडिबाट अंगालो...

तिमीलाइ के थाहा आटाको गास मेरो पहाडको झुपडीमा बसेको बास मेरो मिठो खाने राम्रो लाउने रहर हुंदा...

भगवान् आए होलान् भाग्य दिनुको साटो भाग्य लिएर गए नेता आयो जनताको विस्वास लिएर गयो मत बटुल्यो लिएर...

कोभिडले थला परेर काम गर्न नसक्ने मेरी आमाको फोक्सोमा एक मुठी अक्सिजन भर्न तिमीले एक रफ्तारले छाति...

चलिरहेको छ कोराना महामारी के गर्ने हो थेग्न नसक्किनु भए समस्याको भारी के गर्ने हो हिजो घरखेत धितो...

थाहा छैन, कुन दिन या कुन रात अन्तिम हुने हो तिमिसंगको कुन भेट, कुन बात अन्तिम हुने हो ! बाच्नलाई नाक...

संघर्ष नै जीवन भन्छन छोड्नु कसरी ? ठेगाना नै छैन तिम्रो चिठ्ठी कोर्नु कसरी ? बिउतिने हैनौ अब लास...